Obra de principios de século XX, con partes do XIX, inspirada na arquitectura barroca compostelá: pilastras encostadas, pináculos, balaustradas, remates en forma de bóla, fragmentos de entallamento decorados con tríglifos, pero sobre todo o remate da fachada, composto por pilastras que enmarcan un escudo sobre ou que vai un frontón con bólas e pináculo, repite o esquema utilizado por Fernando de Casas Novoa nas fachadas do mosteiro de S. Martín Pinario e do Tesouro da catedral de Santiago.
No seu interior conserva o claustro románico do mosteiro de San Xusto de Toxosoutos.